11 Mart 2010 Perşembe

Yeni Hayat

Dün ofisteki son günümdü.Şimdi geçmişte bırakılan üzüntüler, kırgınlıklar ve 300 metrekareye sıkıştırılmış 40 kişinin ego çatışmaları, delicesine çalışmalı ve stresli iş günleri, nedensiz kahkaha krizleri var.

Bundan sonraki günlerin ise bana daha çok kitap, stres hormonlarımı değil zihnimi aktive edecek bir iş, baharın gelişini kırlarda yürüyüş yaparak karşılayabileceğim kadar vakit ve herşeyin birgün biteceğine dair daha çok farkındalık kazandırmasını diliyorum.

Elif Şafak - Araf'ı okumaya başladım.Bitirir bitirmez sizlerle paylaşacağım.

Sevgiyle

2 yorum:

  1. herşeyin daha güzel olmasını dilerim :) ayrıca darısı başıma :)

    YanıtlaSil
  2. teşekkür ederim, şimdiden kendimi daha iyi hissediyorum...herşey istediğimiz gibi olur İnşallah :)

    YanıtlaSil